Pamiętaj o życiu
Dobrze, że mamy dzień zaduszny – wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych. Dobrze, że modlimy się za nich, nie tylko dzisiaj, ale przez cały rok. Dobrze, że pamiętamy.Jednak tak jak pamiętamy o śmierci tak pamiętajmy też o życiu. Nawet bardziej. Bo śmierć to moment, życie to wieczność. Przypomina nam to dzisiejsza Ewangelia – zaczyna się od śmierci Jezusa, Józef z Arymatei zajmuje się pogrzebem, ale na końcu kobiety przybyłe do grobu słyszą: “Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał.” Tak jak życie Jezusa jest dla nas wzorem tak niech będzie wzorem grób Jezusa. To wcale nie jest miejsce wiecznego spoczynku, jak czasami nieopatrznie mówimy. Nasz grób to miejsce spoczynku chwilowego. Chwila dłuższa lub krótsza, ale w porównaniu z wiecznością to tylko chwila. Nasz grób też kiedyś będzie pusty. Dlatego pamiętajmy o śmierci, ale jeszcze bardziej pamiętajmy o życiu. Pamiętajmy o życiu wiecznym – zbawieniu lub potępieniu, ale pamiętajmy także o tym życiu doczesnym. Dziwne…
PRZYPOWIEŚĆ O FARYZEUSZU I CELNIKU
Jezus powiedział do niektórych, co ufali sobie, że są sprawiedliwi, a innymi gardzili, tę przypowieść: „Dwóch ludzi przyszło do świątyni, żeby się modlić, jeden faryzeusz, a drugi celnik. Faryzeusz stanął i tak się w duszy modlił: »Boże, dziękuję Ci, że nie jestem jak inni ludzie, zdziercy, oszuści, cudzołożnicy, albo jak i ten celnik. Poszczę dwa razy w tygodniu, daję dziesięcinę ze wszystkiego, co nabywam«. Natomiast celnik stał z daleka i nie śmiał nawet oczu wznieść ku niebu, lecz bił się w piersi i mówił: »Boże, miej litość dla mnie, grzesznika«. Powiadam wam: Ten odszedł do domu usprawiedliwiony, nie tamten. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony” (Łk 18,9-14). Tak wiele zmieniło się przez te dwa tysiące lat, jakie nas dzielą od ewangelicznej opowieści, tylko człowiek pozostał taki sam. Przypowieść ewangeliczna ukazuje dwie postawy duchowe. Modlitwa została wybrana jako najintymniejszy akt człowieka bezpośrednio skierowany do…
Św. Jan Paweł II – człowiek modlitwy, czyli modlitwa w życiu Jana Pawła II
„O Maryjo, Matko Miłosierdzia, czuwaj nad wszystkim, aby nie był daremny Krzyż Chrystusa, aby człowiek nie zagubił drogi dobra, nie utracił świadomości grzechu i umiał coraz głębiej ufać Bogu bogatemu w miłosierdzie, by z własnej woli spełniał dobre czyny, które Bóg z góry przygotował i w ten sposób żył ku chwale Jego majestatu„. Tak modlił się Jan Paweł II, człowiek głębokiej modlitwy, który na rozmowie z Bogiem przeżywał każdy dzień, każde wydarzenie, każde wyzwanie, przed jakim stawiało go życie. Pamiętamy Ojca Świętego jako człowieka będącego w nieustannym kontakcie z Bogiem. Ludzie, którzy nigdy nie sięgną do bogatego nauczania Ojca Świętego będą jednak na długo mieli jego obraz w pamięci: to, co robił, jaki był, jak się modlił i jak cierpiał. Pamiętać go takim, to jakby czytać fragmenty jego encyklik. Papież tak wiele nas nauczył nawet, gdy już nie mógł mówić. On modlił się życiem i żył modlitwą. Co mówił o modlitwie? Jan Paweł…
Wypominki – modlitwa kościoła za zmarłych
„Święta i zbawienna jest myśl modlić się za zmarłych, aby byli od grzechu uwolnieni” (2 Mach 12,46) Z Dzienniczka św. S. Faustyny Kowalskiej- 518-519 Kiedy przed Dniem Zadusznym poszłam na cmentarz o szarej godzinie, cmentarz był zamknięty, jednak uchyliłam trochę drzwi i powiedziałam, że jeżeli czego żądacie, duszyczki, chętnie wam zadośćuczynię, o ile mi na to reguła pozwoli. Wtem usłyszałam te słowa: Spełnij wolę Bożą — my o tyle jesteśmy szczęśliwe, o ile spełniłyśmy wolę Bożą. Wieczorem przyszły te dusze i prosiły mnie o modlitwę, modliłam się wiele za nie. Wieczorem, kiedy procesja wracała z cmentarza, ujrzałam całe mnóstwo dusz, które razem szły z nami do kaplicy, były modlące się razem z nami. Modliłam się wiele, bo miałam na to pozwolenie przełożonych. Kościół od zarania swych dziejów szczególną troską modlitewną otacza zmarłych. Podczas każdej Mszy św. modli się za wszystkich, którzy odeszli do wieczności… Święty Jan Paweł II mówił: „Modlitwa za…
[Best_Wordpress_Gallery id=”3″ gal_title=”odpust 22″]
„Blask Prawdy – Veritatis Splendor” – 16 października XXII Dzień Papieski
Dokładnie 16 października, w dzień wyboru kard. Karola Wojtyły na papieża, obchodzony będzie w Polsce i środowiskach polonijnych na całym świecie XXII Dzień Papieski. Tegoroczne obchody, tradycyjnie połączone z przyznaniem Nagród TOTUS TUUS i zbiórką na wsparcie zdolnej niezamożnej młodzieży, przebiegną pod hasłem „Blask Prawdy – Veritatis Splendor”. Nawiązuje ono do tytułu encykliki papieża Polaka, a głównym przesłaniem tego dokumentu było przypomnienie nauczania moralnego Kościoła w sytuacji kultury relatywizującej wartość ludzkiego sumienia. Organizatorem Dnia Papieskiego jest Fundacja „Dzieło Nowego Tysiąclecia”. Hasło XXII Dnia Papieskiego to pierwsze słowa i zarazem tytuł dziesiątej encykliki papieża Jana Pawła II ogłoszonej 6 sierpnia 1993 r. Głównym przesłaniem wspomnianego dokumentu jest przypomnienie nauczania moralnego Kościoła w sytuacji kultury, która gubi i relatywizuje wartość ludzkiego sumienia, wielkiego daru Boga dla człowieka. Oddalając się od Boga i poszukując złudnej wolności poza samą prawdą, człowiek gubi sens i właściwą perspektywę swojego życia. – Przeżywając XXII Dzień Papieski chcemy wrócić do…
„Idzie Matka Boska Siewna”
Kalendarzowa jesień przychodzi 21 września, ale rytm zmian w przyrodzie i pracach polowych, czyni cały wrzesień miesiącem jesiennym. Na polach rozpoczynają się jesienne orki, a w lasach kwitną wrzosy, od których ten miesiąc bierze swoją nazwę. W roztoczańskich lasach, kwitnącym wrzosom towarzyszy jesienny wysyp grzybów. We wrześniu pola przez głębokie orki przygotowywano pod zasiew ozimin. Za pługiem, w rozoranych skibach dreptały wrony, wyszukując różnych larw, w tym smacznych i tłustych pędraków. Jednak zanim ziarno padło w rozoraną rolę, trzeba było je zanieść do kościoła, aby spoczęło na nim boże błogosławieństwo. Specjalnym dniem błogosławieństwa ziarna siewnego jest, wypadająca 8 września, uroczystość Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, zwanej Matką Bożą Siewną. Ludowe porzekadło przypomina, że w dniach tej uroczystości trzeba rozpocząć siew ozimin: „Gdy o Matce Bożej zasiano, to ani za późno, ani za rano”. Najczęściej ta uroczystość jest ostatnim dniem świecenia wieńców dożynkowych. Jest to przede wszystkim dzień poświęcenia ziaren siewnych. Świecono…
XX Niedziela okresu zwykłego (C)
Tekst Ewangelii (Łk 12,49-53): Przyszedłem rzucić ogień na ziemię i jakże bardzo pragnę, żeby on już zapłonął. Chrzest mam przyjąć i jakiej doznaję udręki, aż się to stanie. Czy myślicie, że przyszedłem dać ziemi pokój? Nie, powiadam wam, lecz rozłam. Odtąd bowiem pięcioro będzie rozdwojonych w jednym domu: troje stanie przeciw dwojgu, a dwoje przeciw trojgu; ojciec przeciw synowi, a syn przeciw ojcu; matka przeciw córce, a córka przeciw matce; teściowa przeciw synowej, a synowa przeciw teściowej». «Czy myślicie, że przyszedłem dać ziemi pokój?» Dzisiaj z ust Jezusa słyszymy przerażające stwierdzenia: «Przyszedłem rzucić ogień na ziemię» (Łk 12,49); «czy myślicie, że przyszedłem dać ziemi pokój? Nie, powiadam wam, lecz rozłam» (Łk 12,51). I oto prawda oddziela się od kłamstwa, współczucie od egoizmu, sprawiedliwość wobec niesprawiedliwości… W całym świecie, ale także w naszym wnętrzu miesza się dobro ze złem; ale powinniśmy za czymś się opowiedzieć, wybrać, zdając sobie sprawę, że wierność ta jest…