Przypowieść o robotnikach w winnicy przypomina nam, że sprawiedliwość Boga jest inna niż ludzkie oczekiwania. On kieruje się miłością także w ocenie zasług człowieka. Robotnicy pracujący w winnicy cały dzień symbolizują Naród wybrany, w którego dziejach Bóg się objawił. Robotnicy ostatniej godziny to poganie, którzy uwierzyli w Chrystusa po Zesłaniu Ducha Świętego. Przez wiarę ci ostatni zostali zrównani z tymi, którzy uwierzyli wcześniej, dlatego wszyscy otrzymują tę samą zapłatę — wieczne zbawienie.
Pamiętajmy o tej Bożej logice miłosierdzia w naszym własnym myśleniu i działaniu. Nie ulegajmy temu, co nam brutalnie narzucają środki przekazu, goniąc za sensacją i zalewając nas niezliczonymi informacjami i komentarzami, z których zdecydowana większość dotyczy burzliwych i dramatycznych wydarzeń: zbrodni, walk, zamachów, wszelkiego rodzaju przestępstw, afer i skandali. Ponieważ dla dziennikarzy dobro zazwyczaj nie jest wiadomością interesującą, w mediach dominuje negatywny obraz rzeczywistości. My jednak umiejmy spojrzeć na przekazywane nam informacje krytycznie i nie popadajmy w pesymizm i zniechęcenie.
Nie dajmy się zwieść medialnej perswazji, że w świecie dominuje zło. Pamiętajmy, że dobra jest więcej, chociaż pozostaje ono ukryte. Aby je dostrzec, trzeba umieć rozeznać drogi Pana, a następnie samemu nimi podążać. Zbawcza miłość Boga i Jego wspaniałomyślność przynagla nas do naśladowania.
„Przyjacielu, nie czynię ci krzywdy,
czy nie o denara umówiłeś się ze mną?”
(Mt 20, 13)